Sonuçlar iyi çıktı. Ve kas ağrısı olabilir dedi doktor.
Çok iyiydim, sabah kalktım sol tarafımda şiddetli ağrı sırtıma vuruyor nefes alamıyorum sanki. ?
Ne eğilip çorabımı giyebildim, ne sağıma, ne soluma dönebildim. Ağrıyor ağrıyor...
Demir de mutlaka doktora git, istersen ben götüreyim dedi. Ben de yatayım, dinleneyim belki geçer dedim. Geçse bile yine git dedi. Neyse kahvaltıdan sonra Demir işe gitti, ben de zar zor hazırlandım gazi hastanesinin aciline gittim. Nöbetçi doktora durumumu anlattıktan sonra, oturup bekledim. Çeşit çeşit hastalar geliyor.Genç bir adam geliyor, bacağından rahatsız olduğunu, damarında tıkanıklık varmış. Anlaşılıyor ki kendisi değil, kardeşi için muayene istiyor, sigortası yokmuş kardeşinin.Doktor sekreterliğe yönlendiriyor. Yaşlı bir amca geliyor, kulağım ağrıyor, akıyor filan dedi. Yukarıda poliklinikte çok sıra olduğunu söylüyor.Biz acilde geçici olarak ağrını keseriz, tedaviyi poliklinik yapar diyor doktor. Bu arada beni 4. odaya alıyor başka bir doktor, kalp doktoru mu acaba bilmiyorum. Girer girmez moralim bozuluyor, ayakları tekerlekli geniş bi yatağa yatırdılar. Tetkiklerim bitinceye kadar hep yattım. Arada bir doktor soruyor, ağrın nasıl diye . Hareket ettikçe ağrıyor dedim. Bir aspirin verdi.
Yanıma yaşlı bir amcayı getirdiler, küçücük amca. Oğlu tekerlekli sandalye ile getirdi, kucağına aldı babasını yatağa yatırdı. Oğlu anlatıyor doktora, sondasını çekmiş, hiç farkında değilmiş. İdrar birikmiş filan. Doktor amcaya soruyor, seni niye getirdiler buraya diyor. Amca bilmem ki diyor. Gözlerim doldu ne kadar zor yaşlılık dedim.
Yine karşımda başka yaşlı amca, o da laf söz dinlemiyor. Serum takılı , ha bire kalkmak istiyor.
Ben şimdi gelicem diyor .Doktor nereye diyor, söylemiyor şimdi gelicem diyor başka bişey demiyor. En sonunda doktor bağırdı, ben doktorum, gidemezsin. Sondası da varmış.Ben duramam, duramam ki doktor hanım diyor. En sonunda koridorda 5 dakika dolaşmaya izin verdi. Getirdiler yatırdılar, ama 5 dakika geçmeden yine kalkmak istiyor, amcayı ikna edemiyorlar. Kızı geldi sonra, babasına iyileşmen için bu serumun gitmesi lazım. Buraya bak, bu damlalar bitince seni götürücem diyor. Nereye diyor babası, eve götürücem diyor kızı. Uzun uzun anlatıyor kızı babasını oyalamak, ikna etmek için. Babası yine ben duramam, duramam ki kalkmam lazım, dolaşmam lazım diyor. Sanki bilinçli hasta değil.
Ben orada 5 saat kaldım sıkıldı. Doktor olmak, orada çalışmak çok zor. Hele burası başkent, doğusu var, cahili var...
İki doktor bilgisayarda oyun oynuyorlardı, ama neydi bilmiyorum. Erkek doktor farklı, bayan doktor farklı oyun... çok değişik oyunlar var şimdi bilgisayarda...
Benimle de çok candan ilgilendiler, sonuçlarımın temiz çıktığını söyledi bayan doktor. Ağrım için DİKLORON verdi. Sabah, akşam tok karnına bir tane içeceğim. Şimdi ağrım geçti, acaba ilacı bıraksam mı?
gecmis olsun anne,, neyse ki ciddi bir sey degilmis,, sorsaydin doktora keske agrim gecince ilaci birakayim mi diye,, madem ona sormadin, eczaciya sorun bari,, o tavsiyede bulunabilir,,,
YanıtlaSilyasli adam bana benim cocuklugumu hatirlatti, sabahtan aksama tum gun hastanede yatip kan almak zorunda olmak, bir yatakta kolunda igneyle 8-10 saat tum gun yatmak, ne kadaaaar sikici cocouklar icin ozellikle bilemezsin,, ve buyukler de hic anlayisli olmaz, ne ebeveynler, ne doktorlar, ne hemsireler,, o yatakta yatacaksin kuzu kuzu,,,, hadi cocuk hic anlamiyor, yasli da mi anlamiyor,, demek ki anlamiyor, belki o da cocuguna bir zamanlar hastanede uslu durmadigi icin kizmisti, simdi kizi ona kizamiyor, onu oyalamaya calisiyor,, bak nerden nerelere geliyorum, neyse okuldaydim, gonderememistim yorumu, simdi eve gelince tekrar yazdim, opuyorum, bayyy,,
sağol kızım, babana sordum, o da bırak dedi bıraktım..:)o yaşlı amcada da sanki panik atak vardı veya aklı gidip geliyordu, tuhaf gelmişti bana biraz..
YanıtlaSilevet çocukken daha da zor, sabırlı olmak gerekiyor, çocuk ne bilsin sabırlı olmayı.Zaten ben hamileyken de, doğum yaptıktan sonra da kan almıştım.Babana diyordum, Barış'a allah sabır versin, iyi etsin...ben de de tahammülsüzlük var.Doktorların hemşirelerin de işi tabii ki zor. Ben de yatmak istemiyordum, tavan üstüme çökecekmiş gibi geliyordu.Panik yapıyordum.Sakinleştirici ilaç alıyordum.
Ananen de; yaşlanınca da çocuk gibi olunuyor diyor. Ama, kaç kere şahit oldum; ananen hem ameliyat, hem de ambulansla hastaneye götürdüğümüzde,senin dediğin gibi kuzu kuzu yatıyordu. Hiç sesi çıkmadı.Ben de içimden derdim, acaba konuşulanları duymuyor mu filan diye.Çünkü doktor, şu anda ölümcül değil,kilo veremezse ilerde ölümcül olabilir demişti.Yani hiç tepki vermedi, kimbilir?
Biraz fazladan yazdım galiba, ama yazmak istedim işte...ben de öpüyorum, hoşçakal.