Güneşsiz gün / Yağmursuz bulut / Çiçeksiz, yapraksız bahar / Topraksız hayat / Olur muymuş, olurmuş...
Güneşsiz gün / Yağmursuz bulut / Çiçeksiz, yapraksız bahar / topraksız hayat / Olurmuş, oldu...
Dakikalar, saatler, günler, aylar geçti / Bir tek sensiz olmuyormuş, olmadı / Sensizlik geçmedi, geçmiyor...
Mustafa Balbay'ın da şiirsel yazısını da paylaşıyorum :
İnsan da ağaç gibidir. / Dallarından köklerine, / gövdesinden meyvesine / koca bir orman vardır içinde. / yalnızlık o ormanın dört mevsimidir. / Yalnızlık / aynı zamanda duygular ormanıdır. / İçine hiçbir şey katılmamış / en saf haliyle / yaşarsın onları.
Yaşam nerede olursa olsun zengindir. / Yalnızlığını kendi içinde / kocaman bir ormana dönüştürebilir / insan.
Böyle bir ormanda / umut güneşi de hiç batmaz / zaten.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder